۱۰
بهمن ۹۳
خیلی وقته کسی نشسته کناردلم تا آروم وبازبون درست وحسابی نصیحتم کنه.
خیلیاعیب وایرادم روگفتن ودرازای روحم روبه روم آورده ن اون هم پشت سرم
نه توروی خودم....
اماکوکسی که ضایعم نکنه وبادلسوزی تک تک ایرادام روبشماره وراه برطرف کردنشونم
بهم بگه؟
نه کسی اخلاص این کارروداره
نه زبون محترمش رو...
حالادیگه حاجی شکلاتی هم نیست که عصرای جمعه عصازنون بیاد
وتلخی تذکررو باشیرینی شکلات قاتی کنه
وماهم کیف کنیم وحرفش روبشنویم وبه قول بزرگترها:آدم بشیم...
میشه یکی ازهمین عصرای خداشمابایه مشت شکلات
«سلام»سربرسین؟
سیدمحمدسادات اخوی
نهج البلاغه